ساحل دریایی

 

...و چه زیباست ز بوی نفست عود شدن

و  به  اعجاز  غزل های  تو   داوود  شدن

تا  رسیدن  به  لب  ساحل  دریایی  تو

سر به هر صخره و سنگ کوفتن و رود شدن

دست  در گردن یاد تو و  قد قامت عشق

و به ناز نگهت مست  و  می آلود شدن

کوچ و حیرانی و شب گردی و سر گردانی

با  سر انگشت  تو  در   دام بلا  پود شدن

 گر چه من ساده ام و سهم دلم جز این نیست

چشم  در چشم تو  و سوختن  و پود شدن

بگذار کوچه به پیچ و خم خود  خوش  باشد

به  تو  نزدیک ترم  با  همه  محدود شدن

نقش  یاد  تو به  دیوار  دلم خواهد  ماند

 از  ازل   تا   دم   ناچاری  نابود  شد ن